چند سالی از زمانی که تصمیم گرفتم وبلاگ نویسی کنم گذشته و کاملا واضحه که نتونستم به چیزی که می خواستم برسم؛ اما تصمیم گرفتم دوباره تلاش کنم .
اواخر دانشگاه تصمیم گرفتم این وبلاگ را بسازم ، می خواستم با نوشتن در مورد برنامه نویسی شروع کنم و بعدتر در مورد چیزهای دیگه هم بنویسم اما اگر به تاریخ نوشته ها نگاهی بندازید متوجه خواهید شد ، مدت زیادی گذشته و من نتونستم چیزی بنویسم ؛ دلایل زیادی وجود داشته و چون قصد دارم دوباره شروع کنم مناسب دیدم در موردش بنویسم به این امید که با ثبت و اشتراک گذاری اشتباهاتی که مرتکب شدم اونها را دوباره تکرار نکنم و همچنین به افرادی که قصد وبلاگ نویسی دارند کمک کنم .
ترم آخر دانشگاه مشغول انجام پروژه پایان نامه بودم و زمانی برای نوشتن نبود البته درست یادم نمی یاد ، شایدم هم مثل الان وقتم را تلف می کردم ، بعدش هم که باید میرفتم سربازی ، در دوره اجباری خدمتم تقریبا هزار کیلومتر با خونه فاصله داشتم و بعد از سه تا چهار ماه به مدت ده تا پانزده روز به مرخصی می اومدم و حوصله هیچ کاری را نداشتم تا اینکه این دوره بعد از نوزده ماه و پانزده روز تمام شد ، خب با این جمله که وقت نداشتم خودم را قانع می کنم اما به غیر از نداشتن وقت یا بهتره بگم عدم برنامه ریزی و تنبلی موارد دیگه ای هم به ذهنم میرسه که توضیح میدم .
کمال گرایی بیش از حد در نوشتن
خوب یادمه وقت زیادی را صرف انتخاب موضوع و نوشتن می کردم ، می خواستم چیزی که می نویسم کاملا بی نقص باشه اما حالا که به نوشته های قبلی ام نگاه می کنم اصلا راضیم نمی کنه و می بینم وسواس زیادی که داشتم فقط مانع نوشتن شده ؛ فکر می کنم اگر کمتر به خودم سخت می گرفتم و آزادانه تر می نوشتم الان کیفیت کارهام بهتر می بود و با دیدن نوشته ها احساس رضایت بیشتری داشتم .
صبر کم و انتظارات زیاد
از همون ابتدا و بعد از نوشتن اولین مطلب منتظر دریافت بازخورد بودم و دوست داشتم مطالبی که نوشتم دیده بشن و نظر خواننده را در موردش بدونم ، این هم یکی دیگه از اشتباهاتم بود و انتظارات زیاد باعث شد زود دلسرد و مآیوس بشم ؛ شاید اگر با صبر و حوصله ، آهسته و پیوسته به نوشتن ادامه می دادم ، انتظاراتی که داشتم برآورده می شد.
حالا که دانشگاه و سربازی را پشت سر گذاشتم می خوام دوباره امتحان کنم ، دوست دارم بدون وسواس بنویسم ، سخت گیری در مورد چهارچوب های نوشتن و اصول سئو را کنار بذارم و از بازخورد های منفی احتمالی نترسم ؛ چون مطمئنم گام برداشتن در این مسیر اول از همه به رشد خودم کمک می کنه و همینطور می تونه برای دیگران مفید باشه .امیدوارم بتونم به موانعی که ذکر کردم غلبه کنم و بطور مستمر بنویسم.